قرآن کریم بهشت را بیشتر با کلمه «جنت» که به معنی بستانی است که از لحاظ کثرت درخت‌ها و پیچیدگی شاخه‌های آنها، ایجاد سایه و پوشش مخصوصی برای سطح آن کرده است، یاد می‌نماید. در برخی از آیات به میوه‌های بهشتی و همچنین درختان اشاراتی شده است که بسیاری از آنها علاوه بر خواص تغذیه‌ای خاصیت درمانی نیز دارند، مانند زیتون، انجیر و ... که خاصیت دارویی دارند. در حقیقت انجیر و زیتون سر دسته گیاهانی هستند که در قرآن عنوان شده‌اند. در مصرف میوه‌ها و گیاهان باید مسائل منطقه‌ای و بومی ‌را نیز در نظر گرفت.

در حدیثی آمده است «علیکم بأعقاقیر دیارکم»، لذا اقلیم هر منطقه، گیاهان و میوه‌هایی که در آنجا رشد می‌کند، با طبیعت مردم همان‌جا سازگاری دارد و اگر در بعضی از مواقع شاهد بروز اختلالاتی در افراد هستیم، برای این است که محصولات گرم در مناطق سرد و بالعکس مورد استفاده قرار می‌‌گیرد. در این مقاله به برخی از خواص مواد غذایی ذكر شده در قرآن می‌پردازیم.

برای مطالعه اسامی میوه ها به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.

در پي اهانت نفرت‌انگيز به قرآن شريف در آمريكا، حضرت آيت‌الله خامنه‌اي رهبر معظم انقلاب اسلامي در پيام مهمي به ملت ايران و امت بزرگ اسلام، حلقه‌هاي صهيونيستي درون دولت آمريكا را طراحان اصلي اين توطئه مشمئزكننده خواندند و با تشريح اهداف پشت پرده كينه‌توزيهاي صهيونيست‌ها نسبت به اسلام و قرآن تأكيد كردند: دولت آمريكا براي اثبات ادعاي خود درباره دخالت نداشتن در اين توطئه، بايد عوامل اصلي اين جنايت بزرگ و بازيگران ميداني آن را به گونه‌اي شايسته به مجازات برساند.
متن پيام ولي امر مسلمين جهان به اين شرح است:

مقصود از اعجاز علمى قرآن آیاتى است كه نوعى رازگویى علمى است; یعنى مطلبى علمى را كه قبل از نزول آیه، كسى از آن اطلاع نداشته، بیان مى‌كند و ممكن است مدتها بعد از نزول، از سوى دانشمندان علوم تجربى كشف ‌شود; این مطلب علمى به‌ گونه‌اى است كه با وسایل عادىِ بشر عصر نزول، قابل فهم و بیان نبوده ‌است.

یكى از ابعاد اعجاز قرآن، بعد علمى آن است. مقصود از علم در اینجا علوم تجربى، اعم از علوم طبیعى، مانند فیزیك، شیمى، زیست‌ شناسى، و علوم انسانى، مانند جامعه ‌شناسى است; یعنى علومى كه براساس روش مشاهده و تجربه حسّى پایه‌گذارى شده و در برابر علوم عقلى، نقلى و شهودى است.

بقیه در ادامه مطلب

سخن از ارزش قرآن بارها و بارها در کتب مختلف به میان آمده است و همگى بر نورانیت این کتاب آسمانى معترف! کتابى روشنگر، هدایت کننده و امیدبخش براى همه کسانى که همواره معنى حیات را دریافته اند و دغدغه اصلى شان در زندگى رسیدن به تکامل و نور الهى است. در همین باب به جرات مى توان گفت بعد از این کتاب بزرگ آسمانى، سیره و دیدگاه على (ع) مى تواند راهنما و راهگشاى عاشقان الهى باشد و به نوعى تفسیرگر آیات الهى! دیدگاهى که على (ع) از قرآن پیش چشمان آدمى مجسم مى سازد مانند همیشه دیدگاهى منحصر به فرد و متعالى است؛ دیدگاهى خاص از روحى بزرگ و سرشار از علم و انسانیت، همراه با فلسفه آسمانى!
در این مجال سعى شده هر چند به اختصار، به بیان دیدگاه هاى على (ع) نسبت به قرآن پرداخته شود تا همگان ضمیر دل را با روشناى چنین روحى طراوت و پاکى بخشند!

بقیه در ادامه مطلب

اگر نظري به آيات قرآن بيفکنيم مي بينيم که در موارد گوناگون خداوند انسانها را به سير و گشت و گذار در جهان پيرامون خود فرا مي خواند.بارها در قرآن آمده است اي  انسانها آيا  به آسمان نمي نگريد؟ آيا به ستارگان  نمي نگريد ؟ به گياهان؟به حيوانات؟و ..........گوياترين بر اين مدعا نامهاي اشيا» , حيوانات و صورتهاي فلکي است که در سراسر آيات قرآن مشاهده مي شود. -سوختن چوب و توليد آتش:
در آيه 80 سوره ياسين خداوند به خاصيت آتش افروزي درختان سبز اشاره مي کند.امروز ميدانيم گياهان گاز کربنيک را از هوا و آب را از زمين جذب کرده و به کمک انرژي نوراني خورشيد طي عمل فتوسنتز در ابتدا ماه  گلوکز الي را ساخته واکسيزن آب در اين فرآيد آزاد ميشود.طي فرآيندهاي بعدي از گلوکز چوب ساخته ميشود و انرژي ذخيره شده (انرژي شيميايي خورشيد)در گياهان هنگام سوختن چوب ها آزاد مي شود و همچنين اگر تمام چوب ها و درختان بر اثر وزش باد و طوفان به هم بخورند آتش سوزيهاي وسيع و وحشتناک در جنگلها رخ مي دهد.

بقیه در ادامه ی مطلب

« أَوْحَى اللَّهُ تَعَالَى إِلَى دَاوُدَ ع یَا دَاوُدُ- إِنِّی وَضَعْتُ خَمْسَةً فِی خَمْسَةٍ- وَ النَّاسُ یَطْلُبُونَهَا فِی خَمْسَةٍ غَیْرِهَا فَلَا یَجِدُونَهَا- وَضَعْتُ الْعِلْمَ فِی الْجُوعِ وَ الْجَهْدِ- وَ هُمْ یَطْلُبُونَهُ فِی الشِّبَعِ وَ الرَّاحَةِ فَلَا یَجِدُونَهُ- وَضَعْتُ الْعِزَّ فِی طَاعَتِی- وَ هُمْ یَطْلُبُونَهُ فِی خِدْمَةِ السُّلْطَانِ فَلَا یَجِدُونَهُ- وَ وَضَعْتُ الْغِنَى فِی الْقَنَاعَةِ- وَ هُمْ یَطْلُبُونَهُ فِی كَثْرَةِ الْمَالِ فَلَا یَجِدُونَهُ- وَ وَضَعْتُ رِضَایَ فِی سَخَطِ النَّفْسِ- وَ هُمْ یَطْلُبُونَهُ فِی رِضَا النَّفْسِ فَلَا یَجِدُونَهُ- وَ وَضَعْتُ الرَّاحَةَ فِی الْجَنَّةِ- وَ هُمْ یَطْلُبُونَهَا فِی الدُّنْیَا فَلَا یَجِدُونَهَا. »

 خدای تعالی وحی نمود بر حضرت داود (ع) که: اى داود! من پنج چیز را در پنج چیز قرار داده ام، ولى مردم آنها را در پنج چیز دیگر مى‏جویند و نمى‏یابند.

علم حقیقی را در گرسنگى و تلاش و كوشش قرار داده ام، ولى مردم آن را در سیرى و راحتى مى‏جویند و نمى‏یابند.

 عزّت را در اطاعت از خودم نهاده‏ام ولى مردم آن را در خدمت به سلاطین طلب مى‏كنند و نمى‏یابند.

بى‏نیازى را در قناعت قرار داده ام، ولى مردم آن را در مال زیاد مى‏جویند و نمى‏یابند.

رضایت خودم را در نارضایتى نفس نهاده‏ام، ولى مردم آن را در رضایت نفس طلب مى‏كنند و نمى‏یابند.

و راحتى و آسایش را در بهشت قرار داده‏ام، امّا مردم آن را در دنیا مى‏جویند و نمى‏یابند.»

(بحار الأنوار ، ج‏75 ،ص 453 )